اگر کسی مالی را به عنوان این که مال اوست بردارد و بفهمد که مال او نیست، در صورتی که جای معینی داشته باشد و لقطه محسوب نشود، باید آن را بلافاصله سر جایش بگذارد؛ ولی اگر از زمان برداشتن، مدتی گذشته باشد که احتمال برود در عدم دسترسی صاحبش به آن، تأثیر داشته باشد، علاوه بر این که آن را سر جایش می گذارد، قیمت آن را هم به فقير صدقه بدهد.
در فرض قبل، اگر از برداشتن، زمانی گذشته باشد که اگر آن را سر جایش بگذارد، احتمال عقلایی دسترسی صاحبش به آن نباشد و از طریق دیگر نیز امکان رساندن آن به صاحبش نباشد، باید آن را از طرف صاحبش به فقير صدقه بدهد.
در مواردی که کسی مال دیگری را از روی اشتباه بر می دارد (مانند کفش) و بر اثر برداشتن وی، صاحب آن به زحمت می افتد، مثل این که احتمالا با پای برهنه به منزل رفته است و مانند آن، مناسب است بردارنده، علاوه بر عمل به وظيفه لازم، به نیت استرضای وی، مقداری صدقه بدهد.
کسی که مال او را برده اند و چیزی مثل کفش به عوض آن بر جای مانده وظیفه چیست؟
اگر بداند آنچه بر جای مانده است مال کسی است که کفش او را برده است، در صورتی که از دسترسی به وی مأیوس باشد، می تواند آن کفش را بر دارد؛ و اگر کفش بر جای مانده قیمتش از مال او بیشتر است مابه التفاوت را به نیت صاحبش (با اذن حاکم شرع) صدقه دهد.