در امر به معروف و نهی از منکر زبانی، آیا قبل از ارشاد و نصیحت با زبان نرم، نوبت به امر و نهی با زبان تند می رسد؟

پاسخ

امام، خامنه ای، خویی، بهجت، تبریزی، فاضل، سیستانی، وحید، مکارم، صافی و نوری: اگر شخص احتمال دهد که با موعظه و نصیحت، انجام¬دهنده گناه از معصیت دست برمی دارد، لازم است به آن اکتفا کند.[1]

منابع:

امام: تحریرالوسیلة، ج 1، کتاب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، مراتب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، المرتبة الثانیة، م 2؛ خامنه ای: اجوبة الاستفتائات، با استفاده از س 1074؛خویی و وحید: منهاج الصالحین، ج 1، کتاب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، مراتب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، المرتبة الثانیة؛بهجت: رساله، م 1610؛تبریزی،: منهاج الصالحین، ج 1، کتاب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، مراتب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، المرتبة الاول فاضل: جامع المسائل، ج 1، س 930، مرتبه دوم؛ سیستانی: المسائل المنتخبة، س 633، مرتبه دوم؛ مکارم: رساله، با استفاده از م 2419؛ صافی: رساله، م 2865؛ نوری: رساله، م 2801.