( احکام نماز ).
1/735 - نماز بهترين اعمال دينى است که اگر قبول درگاه خداوند عالم شود , عبادتهاى ديگر هم قبول مـى شود و اگر پذيرفته نشود اعمال ديگر هم قبول نمى شود و همان طور که اگر انسان شبانه روزى پنج نـوبـت در نهر آبى شست و شو کند , و چرک در بدنش نمى ماند , نمازهاى پنجگانه هم انسان را از گناهان پـاک مى کند و سزاوار است که انسان نماز را در اول وقت بخواند و کسى که نماز را پست و سبک بشمارد , مانند کسى است که نماز نمى خواند.
پـيـغمبر اکرم صلى اللّه عليه وآله فرمود : کسى که به نماز اهميت ندهد و آن را سبک شمارد سزاوار عذاب آخرت است .
روزى حـضـرت در مسجد تشريف داشتند مردى وارد و مشغول نماز شد , و رکوع و سجودش را کاملا بجا نـياورد , حضرت فرمودند : اگر اين مرد در حالى که نمازش اين طور است از دنيا برود , به دين من از دنيا نرفته است .
پس انسان بايد مواظب باشد که به عجله و شتاب زدگى نماز نخواند , و در حال نماز به ياد خدا و با خضوع و خـشوع و وقار باشد , و متوجه باشد که با چه کسى سخن مى گويد و خود را در مقابل عظمت و بزرگى خداوند عالم بسيار پست و ناچيز ببيند.
و اگـر انسان در موقع نماز کاملا به اين مطلب توجه کند , از خود بى خبر مى شود , چنان که در حال نماز تير را از پاى مبارک امير المؤمنين على عليه السلام بيرون کشيدند و آن حضرت متوجه نشدند.
و نـيـز بايد نمازگزار توبه و استغفار نمايد , و گناهانى را که مانع قبول شدن نماز است مانند حسد , کبر , غيبت , خوردن حرام , آشاميدن مسکرات , ندادن خمس و زکاة و بلکه هر معصيتى را ترک کند.
و هـم چنين سزاوار است کارهايى را که ثواب نماز را کم مى کند بجا نياورد , مثلا در حال خواب آلودگى و خـوددارى از بـول بـه نماز نايستد , و در موقع نماز به آسمان نگاه نکند , و کارهايى را که ثواب نماز را زياد مـى کـند بجا آورد , مثلا انگشتر عقيق به دست کند و لباس پاکيزه بپوشد و شانه و مسواک کند , و خود را خوشبو نمايد.