احکام نجاسات
مسأله 136 :
نجس کردن خط و ورق قرآن در صورتى که مستلزم هتک باشد بىاشکال حرام است، و اگر نجس شود بايد فورا آنرا آب بکشند. بلکه بنابر احتياط واجب در غير فرض هتک نيز نجس کردن آن حرام و آب کشيدن واجب است.
مسأله 137 :
اگر جلد قرآن نجس شود در صورتى که بى احترامى بقرآن باشد بايد آنرا آب بکشند.
مسأله 138 :
گذاشتن قرآن روى عين نجس مانند خون و مردار، اگر چه آن عين نجس خشک باشد حکم نجس کردن آنرا دارد.
مسأله 139 :
نوشتن قرآن با مرکب نجس اگر چه يک حرف آن باشد حکم نجس کردن آنرا دارد، و اگر نوشته شود بايد آنرا آب بکشند، يا بواسطه تراشيدن و مانند آن کارى کنند که از بين برود.
مسأله 140 :
در صورتى که دادن قرآن به کافر مستلزم هتک باشد حرام و گرفتن قرآن از او واجب است.
مسأله 141 :
اگر ورق قرآن يا چيزى که احترام آن لازم است، مثل کاغذى که اسم خدا يا پيغمبر يا امام بر آن نوشته شده، در مستراح بيفتد، بيرون آوردن و آب کشيدن آن اگر چه خرج داشته باشد واجب است. و اگر بيرون آوردن آن ممکن نباشد، بايد بآن مستراح نروند تا يقين کنند آن ورق پوسيده است. و نيز اگر تربت در مستراح بيفتد و بيرون آوردن آن ممکن نباشد، بايد تا وقتى که يقين نکرده اند که بکلى از بين رفته بآن مستراح نروند.
مسأله 142 :
خوردن و آشاميدن چيز متنجس حرام است، و همچنين است خوراندن آن بديگرى، ودر خوراندن آن بطفل يا ديوانه اظهر جواز است و اگر خود طفل يا ديوانه غذاى نجس را بخورد يا با دست نجس غذا را نجس کند و بخورد لازم نيست از او جلوگيرى کنند.
مسأله 143 :
فروختن و عاريه دادن چيز نجسى که مىشود آن را آب کشيد، اگر نجس بودن آنرا بطرف بگويند، اگر چه از قسم خوراکى باشد، اشکال ندارد.
مسأله 144 :
اگر انسان ببيند کسى چيز نجسى را مىخورد يا با لباس نجس نماز مىخواند لازم نيست باو بگويد.
مسأله 145 :
اگر جائى از خانه يا فرش کسى نجس باشد و ببيند بدن يا لباس يا چيز ديگر کسانى که وارد خانه او مىشوند با رطوبت بجاى نجس رسيده است، و در معرض اين باشد که نجاست بمأکول و مشروب سرايت کند، بايد بآنان بگويد.
مسأله 146 :
اگر صاحبخانه در بين غذا خوردن بفهمد غذا نجس است بايد به ميهمانها بگويد، اما اگر يکى از ميهمانها بفهمد، لازم نيست بديگران خبر دهد. ولى چنانچه طورى با آنان معاشرت دارد که ممکن است بواسطه نجس بودن آنان خود او هم نجس شود، بايد بعد از غذا بآنان بگويد.
مسأله 147 :
اگر چيزى را که عاريه کرده نجس شود چنانچه صاحبش آن چيز را در کارى که شرط آن پاکى است استعمال مىکند، مانند ظروفى که در خوردن و آشاميدن استعمال مىشود واجب است نجس شدن آنرا باو بگويد و اما مثل لباس، نجس شدن او را لازم نيست بگويد، اگر چه بداند صاحبش با او نماز مىخواند،. يرا که پاک بودن لباس در نماز شرط واقعى نيست.
مسأله 148 :
اگر بچه بگويد چيزى نجس است، يا چيزى را آب کشيده نبايد حرف او را قبول کرد. ولى بچه اى که تکليفش نزديک است اگر بگويد چيزى را آب کشيدم، در صورتيکه آن چيز در تصرف او باشد يا آن بچه مورد اطمينان باشد حرف او قبول مىشود، و همچنين اگر بگويد چيزى نجس است.