آیا امر به معروف و نهی از منکر در موردی که متوقف به گناه افتادن خود امر و نهی کننده گردد، جایز است؟

آیا امر به معروف و نهی از منکر در موردی که متوقف به گناه افتادن خود امر و نهی کننده گردد، جایز است؟

پاسخ

  • امام، خویی و تبریزی: باید ملاحظه شود کدام یک اهمیّت بیشتری دارد.[1]
  • فاضل و نوری: برای جلوگیری از معصیت، ارتکاب معصیت مثل فحش و دروغ جایز نیست، مگر اینکه معصیت از چیزهایی باشد که برای خداوند مهم باشد و راضی به آن معصیت نباشد، مانند قتل انسانی که ریختن خونش حرام است که در این صورت به هر حال (هر چند با ارتکاب معصیت) باید از آن جلوگیری کرد.[2]
  • منابع:

    1. امام: تحریرالوسیلة، ج 1، کتاب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، القول فی اقسامها و کیفیة وجوبهما، م 9؛خویی، تبریزی: صراط النجاة، ج 1، س 1577.
    2. فاضل: رساله، م 2105؛نوری: رساله، م 2803.
    Powered by TayaCMS