هديه قرآن به غير مسلمان
سوال: چرا نمى‌توان قرآن را به غير مسلمان داد؟
توضيح اين که: با اين که کتاب آسمانى ما قرآن، هادى ملتها و راهنماى جامعه انسانها مى‌باشد؛ و براى همين هدف بايد در اختيار تمام مردم جهان - اعم از مسلمان و غير مسلمان - قرار گيرد تا از تعليمات آن بهره‌مند گردند و به راه حقيقت هدايت شوند؛ با اين حال، در کتابهاى فقهى مى‌خوانيم که نمى‌توان قرآن را به کافر هديه کرد و يا در اختيار او گذارد.
پاسخ: هرگاه قرار دادن قرآن در اختيار غير مسلمان به منظور هدايت و روشن نمودن و جلب او به سوى اسلام و شناسايى آن باشد و اين هدف با ترجمه‌هاى آن انجام نپذيرد، در اين صورت مانعى نخواهد داشت که قرآن را در اختيار او بگذاريم؛ ولى اگر چنين هدفى در کار نباشد، ممنوع است؛ زيرا:
بزرگترين گواه حقانيت اسلام و معجزه جاويدان پيامبر اسلام قرآن است که به صورت يک سند زنده بر تارک اعصار مى‌درخشد و يکى از راههاى بهره بردارى از آن اين است که به وضع آبرومندى چاپ شود و در سراسر جهان پخش گردد تا افراد حقيقت جو در پرتو آيات آن، با آيين اسلام آشنا گردند؛ و اين خود گواه استوارى محتويات اين کتاب است که در هر زمان و مکانى، به تمام ملل جهان عرضه مى‌شود و جامعه بشرى را در هر عصرى به مطالعه خود دعوت مى‌کند.
قرآن کريم به پيامبر دستور مى‌دهد که حتى در اثناى جنگ، اگر يک فرد غير مسلمان مايل باشد که کلام خدا (قرآن) را بشنود، پيامبر بايد به او اجازه دهد تا به ميان مسلمانان بيايد و سخن خدا را بشنود و در صورت تمايل به بازگشت، او را به جايگاه نخستين خود باز گرداند. [1]
با اين وصف، حفظ احترام قرآن از اين که مورد اهانت قرار گيرد، بر هر فرد مسلمانى لازم است و هرگاه احتمال دهيم که يک فرد غير مسلمان ممکن است نسبت به قرآن کارى انجام دهد که هتک و جسارت محسوب مى‌شود، در اين صورت نبايد آن را در اختيار او قرار دهيم و اگر هم در اختيار داشته باشد، بايد به هر نحوى ممکن است از او باز گيريم؛ و ظاهرا نظر فقهاى اسلامى که مى‌فرمايند: نمى‌تواند قرآن را در اختيار کافران گذارد، همين صورت است که گفته شده، نه آن صورت که به منظور هدايت باشد.
خلاصه: بايد قرآن از دسترس دستهاى آلوده خارج باشد، مگر آن که در پرتو آن احتمال راهنمايى آنان داده شود که در اين صورت مى‌توان در اختيار آنها گذارد. [2]
پى‌نوشت‌ها
----------------
[1]. سوره توبه، آيه 6.
[2]. پاسخ به پرسشهاى مذهبى - نويسندگان: آيات عظام ناصر مکارم شيرازى و جعفر سبحانى