مقدمه
جايگاه و فضيلت حج
حج از نظر شرعى مجموعه اى از اعمال مخصوصى است که به قصد اطاعت پروردگار انجام مى گيرد و يکى از ارکانى است که اسلام بر آن بنا شده است. امام محمدباقر(عليه السلام) مى فرمايد:
«بنى الاسلام على خمس، على الصلاة والزکاة والصوم والحج و الولاية»
«اسلام بر پنج پايه استوار گشته است: نماز، زکات، روزه، حج و ولايت»
حج خواه واجب باشد و خواه مستحب، داراى فضيلت بسيار و پاداش فراوان است. روايات زيادى از پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله وسلم) و اهل بيت او (عليهم السلام) در فضيلت حج وارد شده است. امام صادق(عليه السلام) مى فرمايد:
«الحاج والمعتمر و فداللّه إن سألوه أعطاهم و إن دعوه أجابهم و إن شفعوا شفعهم و إن سکتوا ابتدأهم و يعوضون بالدرهم ألف ألف درهم».
حکم منکِر وجوب حج و تارک آن
دليل وجوب حج آيات متعدد قرآن و احاديث وارده از نبى اکرم و ائمه معصومين(عليهم السلام) مى باشد و اين عبادت يکى از ضروريات دين بشمار رفته و ترک آن با علم به وجوب آن توسط کسى که جامع شرائطى است که در آينده بيان مى شود، يکى از گناهان کبيره است. خداوند متعال در قرآن کريم مى فرمايد:
«وللّه على الناس حج البيت من استطاع اليه سبيلاً و من کفر فانّ اللّه غنىٌّ عن العالمين»([1])
از امام صادق(عليه السلام) نيز نقل شده است که:
«هر کس از دنيا برود در حالى که حَجّة الاسلام را انجام نداده باشد، به دين يهود يا نصرانيّت از دنيا خواهد رفت; مگر آنکه انجام ندادن حج به جهت نياز شديدى که او را مستاصل کرده، يا بيمارى و علتى که توانايى حج را از او گرفته يا ممانعت حکومت باشد».([2])